1η ώρα σινεμά

Όλοι όσοι διαβάζετε αυτό το blog ξέρετε την αγάπη μου για τις ταινίες. Όπως και τα κολλήματα που ‘τρώω’ κατά καιρούς με ηθοποιούς. Αν κάποιος μπει στη λίστα μου με τους ‘εκλεκτούς’ πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να βγει. Να κάνει πολλές πατάτες ή να με τσαντίσει ως παλιοχαρακτήρας ή μεγάλο ψώνιο (αν και κανονικά δεν πρέπει να συνδέουμε την καλλιτεχνική υπόσταση κάποιου με τον χαρακτήρα αλλά άμα κάτι σε χαλάει, σου χαλάει και την συγκέντρωση στην ερμηνεία) Αν ήμουν σκηνοθέτης ή σεναριογράφος στο Hollywood θα ήθελα στις ταινίες μου να παίζουν (σίγουρα κάποιοι τώρα μου διαφεύγουν αλλά τους βάζω όπως μου’ ρχονται στο μυαλό) οι Russell Crowe, Christian Bale, Joaquin Phoenix, Clive Owen, Kate Blanchett, Nicole Kidman, Lawra Linney, Julianne Moore, Steve Carrell, Javier Barthem, Tony Lieung, Cillian Murhy,Gael Garcia Bernal, Ryan Gosling και ο Heath Ledger. Έβαλα επίτηδες τελευταίο τον Ledger γιατί είναι από τους πιο νέους και τώρα πλέον νεκρός. Όταν διάβασα ότι βρέθηκε νεκρός ένιωσα πολύ περίεργα. Δεν ήμουν fan του με τον τρόπο που είμαι θαυμάστρια του Bale ή του Crowe, αλλά τον θεωρούσα μεγάλο ταλέντο. Πριν το Brokeback Mountain, που δίκαια τον ανέδειξε, εμένα με είχε συγκινήσει απίστευτα στο ‘Χορό των Τεράτων’ ως ο καταπιεσμένος γιος του Billy Bob Thornton που επιζητά την πατρική αγάπη και επιβεβαίωση αλλά δεν την παίρνει ποτέ. Στη σκηνή που αυτοκτονεί μπροστά στον πατέρα του λέγοντας του ότι αυτός πάντα τον αγαπούσε (σε απάντηση του ‘πάντα σε μισούσα’ του πατέρα του) δεν νομίζω να υπάρχει πιο σπαραχτικός ηθοποιός. Μια σκηνή τελικά αρκεί για να μπει κάποιος στη καρδιά σου για πάντα. Το κύκνειο άσμα του είναι ένας ρόλος που μάλλον θα τον έκανε απόλυτο cult είδωλο. Ο Joker του λένε συναγωνίζεται επάξια τον αντίστοιχο –και θρυλικό- του Nickolson αλλά ο Ledger δεν θα είναι εκεί να δει την επιτυχία του.
Παρότι οι λίστες συνήθως είναι το χειρότερό μου, μιας και ποτέ δεν μπορούν να χωρέσουν σε ένα Top 10 αγαπημένα πράγματα, ήθελα να γράψω τις 15 ταινίες που περιμένω εναγωνίως το 2008 είτε γιατί μ’ αρέσουν οι ιστορίες, είτε γιατί παίζουν ηθοποιοί που υποστηρίζω.

The Dark knight
Λόγω cast (Bale, Oldman, Ledger, Gylenhaal) αλλά πλέον και λόγω της ερμηνείας του Heath Legder ως Joker που τον έκανε να κλειστεί για ένα μήνα σε ένα διαμέρισμα, να υποφέρει από αϋπνίες και να αρχίσει τα χάπια, για να βρεθεί νεκρός μάλλον από υπερβολική δόση υπνωτικών.

Sweeney Todd: the demon barber of Fleet Street
Το απόλυτο ‘μαύρο’ μιούζικαλ του Sodheim που γνώρισα μέσω της φίλης μου Nicole, το είδα στο θέατρο, αγάπησα τα τραγούδια και την ιστορία και το σκηνοθετεί ο αγαπημένος μου παραμυθάς Tim Burton. O Johnny Depp είναι το κερασάκι στη τούρτα… Επιτρέπεται να τραγουδάμε μες στο σινεμά;

I’m not there
Θες να γυρίσεις μία μουσική βιογραφία για κάποιον καλλιτέχνη που προφανώς θαυμάζεις πολύ και ταυτόχρονα αποτελεί σημείο αναφοράς στην ιστορία της μουσικής. Είσαι ο Todd Hanes, υπερβολικά ταλαντούχος και πάντα πρωτότυπος. Βάζεις 7 πρόσωπα να υποδυθούν τον καλλιτέχνη σε διάφορες φάσεις της ζωής του, αποτυπώνοντας έτσι τις διαφορετικές περσόνες που ο ίδιος υιοθετούσε κατά καιρούς. Καθοδηγείς την Cate Blanchett στην ερμηνεία που όλοι παραληρούν και κάνεις τον Bob Dylan να σου βγάλει το καπέλο για το πώς τον παρουσιάζεις. Δε θες να δεις αυτή τη ταινία;

The Edge of Heaven
Ο Φατίχ Ακίν έχει κάνει μια ταινία που βρίσκεται στη πρώτη πεντάδα των αγαπημένων μου. Το ‘Μαζί Ποτέ’ είναι η ταινία που μ’ έκανε να κλάψω μετά από ένα πολύ μεγάλο διάστημα που καμιά ταινία δεν με είχε κάνει ούτε να δακρύσω. Επίσης αποδεικνύεται ότι όταν έχεις ένα στιβαρό σενάριο, καλούς ηθοποιούς και ξέρεις τι θέλεις να πεις δεν χρειάζεσαι ούτε τρελά λεφτά ούτε τίποτα για να κάνεις μια καλή ταινία, γι’ αυτό ας σταματήσουν τη γκρίνια οι δικοί μας σκηνοθέτες και ας γράψουν κανένα σενάριο της προκοπής. Η νέα του ταινία έχει πάρει διθυραμβικές κριτικές αλλά έτσι κι αλλιώς μ’ έχει κερδίσει.

Funny Games
O Mikael Haneke κάνει ενοχλητικές ταινίες… Για την συνείδηση σου, για την κοινωνία που ζεις, για τα πιστεύω σου…Καμιά ταινία του δεν είναι παιδική χαρά. Όλες είναι όμως εξαιρετικές. Τα ‘Παράξενα Παιχνίδια’ τον σύστησε στο ευρύ κοινό και τώρα δε μένει παρά να δούμε τι έχει να προσθέσει το αμερικάνικο ριμέικ από τον ίδιο με την φατσούλα του Michael Pitt ως βασανιστή μιας τυπικής μεσοαστικής οικογένειας. (Όσο για τη φατσούλα, όσοι είδατε τις ‘Τελευταίες μέρες’ και τη στοιχειωμένη του ερμηνεία ως Curt Cobaine ξέρετε πόσο παραπλανητική είναι η πρώτη εντύπωση.)

No country for old men
Επειδή είναι Joel και Ethen Cohen και ότι έχουν κάνει μέχρι σήμερα μου έχει αρέσει, ακόμα και τα ‘ελαφρά’ τους. Και επειδή θα σαρώσει σε κάθε λογής βραβεία και ο Javier Bathem γεννήθηκε για το ρόλο του σαδιστή δολοφόνου.

Lust, caution
Ο Ang Lee ξέρει να κάνει κάθε ταινία να αξίζει να τη δεις. Έχει δουλέψει σε Ασία και Αμερική με την ίδια ποιότητα δουλειάς (αν και ‘Ο Ήρωας’ είναι ιδιαίτερα αγαπημένη μου) και τώρα εξερευνά μια σκοτεινή περίοδο στην ιστορία της Κίνας και έχει για πρωταγωνιστή τον ηθοποιό φετίχ της ‘Ερωτικής Επιθυμίας’ και του ‘2046’, Tony Lieung. Και μόνο για την ερμηνεία του απαιτείται επίσκεψη στις αίθουσες.

There will be blood
Άλλη μια ταινία που οφείλει πολλά στον χαμαιλέοντα πρωταγωνιστή της, το τελευταίο πόνημα του-‘Boogie Nights’ και ‘Magnolia’-Paul Thomas Andersonμιλάει για χρήμα, πετρέλαιο και το Αμερικάνικο Όνειρο. O Daniel-έχω μόνιμη θέση στα Oscar-De Lewis ξανά σε μεγάλη ερμηνεία.

Atonement
Βασισμένο σε ένα αγαπημένο και πολυδιαβασμένο –κυρίως βέβαια στη Βρετανία- μυθιστόρημα του Ian MacEwan, η ‘Εξιλέωση’ έχει ένα πρωταγωνιστικό ζευγάρι με φοβερή χημεία, έρωτα, πόλεμο, δράμα και μια μικρή που μπήκε στη πεντάδα των Oscar.

Reservation Road
Joaquin Phoenix, Mark Ruffalo, Jennifer Conneli. Μια ιστορία εκδίκησης και συγχώρεσης που σίγουρα θα γράψει μέσα μας. Έστω κι αν έχουμε δει παρόμοιες.

3:10 to Yuma
Μοιάζει με όνειρο να βλέπεις τους 2 αγαπημένους σου ηθοποιούς να μοιράζονται την οθόνη. Έγινε με την ‘Ένταση’ (Pacino-De Niro), τώρα έρχεται ένα γουέστερν να ενώσει τους κατά την άποψή μου καλύτερους σύγχρονους ηθοποιούς. Bale vs. Crowe και μπόνους ο νεαρός Ben Foster που λένε ότι στιγμές κλέβει την παράσταση… Χλωμό…

Be kind rewind
Αυτή η ταινία δεν ξέρω αν θα βρει το δρόμο της στις ελληνικές αίθουσες αλλά και μόνο η προοπτική ενός one man show από τον Jack Black, ως υπάλληλο βίντεο κλαμπ που με τον συνάδελφο του γυρίζουν ριμέικ ταινιών όπως οι ´Ghostbusters´και ο ‘Σοφέρ της Κυρίας Ντέηζι’ για χάρη μιας ηλικιωμένης πελάτισσας, με κάνει να ελπίζω σε μια εταιρία διανομής που θα πάρει το ρίσκο.

The Argentine/ Guerilla
Ο Steven Sondeberg γυρίζει ταινία για τα τελευταία χρόνια του Che Guevara. Ενδιαφέρον έτσι κι αλλιώς, μετά τα ‘Ημερολόγια Μοτοσικλέτας’, αλλά ένα όνομα κάνει όλη τη διαφορά: Benicio Del Toro στο ρόλο που γεννήθηκε να ενσαρκώσει.

Juno
Μια μικρή ταινία που κλέβει τη παράσταση. Που μιλάνε όλοι για αυτή. Μια νεαρή πρωταγωνίστρια που κουβαλά τη ταινία πάνω της. Ένα σενάριο δροσερό και τολμηρό για το ότι δεν κάνει μελόδραμα ένα υλικό που άλλοι θα έπνιγαν στα δάκρυα. Για πόσες ταινίες το λες αυτό;

Lars and the real girl
Υποψηφιότητα για το βραβείο ‘περίληψη σεναρίου που σε αποτρέπει να δεις την ταινία’, ο Ryan Gosling στο ρόλο ενός εκκεντρικού νεαρού που ερωτεύεται μια πλαστική κούκλα. Αν κάποιος μπορεί να υποστηρίξει αυτό το χαρακτήρα, είναι μόνο ο Gosling. Και στην Ελλάδα ένας από τους 4 πρώτους της λίστας του ΥΓ.

ΥΓ: Αν ήμουν σκηνοθέτης στην Ελλάδα θα’ θελα πολύ να κάνω μια ταινία με τους παρακάτω κυρίους, κάτι σαν τη ‘Συμμορία’ αλλά με τύπους που εκτός από γοητεία έχουν και απίστευτο ταλέντο.
Γιάννης Στάνκογλου
Άρης Σερβετάλης
Αργύρης Ξάφης
Θάνος Σαμαράς
Νίκος Κουρής