Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Σε κατάσταση εμπλοκής

Πως φαίνεται το κορίτσι του φαντάρου…

Η φίλη μου η Μ2. μου είχε πει ότι όταν ο Γ. θα μπει στρατό θα αρχίσω να κολλάω το στρατιωτικό λεξιλόγιο. Δεν είχα κανένα λόγο να την αμφισβητήσω, μιας και ‘δανειζόμουν’ λέξεις και φράσεις από την καθημερινότητα του Γ. πολύ πριν το στρατό. (το περίφημο ‘τον κέρασε’ έχει γίνει τοπ αγαπημένο) Εδώ και 6 μήνες τώρα, η εμπλοκή, ο γιωτάς, το Κου Φού –ΚΦ, συντομογραφία για την υπηρεσία ‘κτηριοφύλακας’ και αγαπημένο λογοπαίγνιο ‘στου ΚουΦού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα’ , η φράση ‘δεν την παλεύεις, πάρε αναβολή’ έχουν εισχωρήσει και στο δικό μου λεξιλόγιο…

Σχολείο και ιδιαίτερο
Όλα κυλούν ομαλά αν εξαιρέσεις ότι κάθε μέρα έχουμε και κάτι καινούργιο να τσακώνονται οι μισοί δάσκαλοι με τους άλλους μισούς καθώς και με την διευθύντρια. Η οποία διευθύντρια είναι καλή, πιστεύω αρκετά ικανή για τη θέση της (κάνει και διδακτορικό στη Νεοελληνική Ποίηση και συγκεκριμένα στον Σολωμό) και πολύ τυπική, πράγμα όμως που της στερεί κάπως τη δυνατότητα ευελιξίας. Πάντως σίγουρα δεν είναι η άχρηστη που 2-3 δάσκαλοι εκεί την παρουσιάζουν. Αυτό το κλίμα εμένα με κουράζει. Γιατί δεν έχω όρεξη να μπλεχτώ σε τίποτα, κοιτάω μόνο τη δουλειά μου και δεν έχω την υποχρέωση να ακούω τον κάθε δυσαρεστημένο από τη ζωή του να βγάζει όλη του τη χολή στην ώρα του διαλείμματος. Και επίσης με ενοχλεί που ξέρω ότι αν χρειαστεί να λείψω για κάτι, θα ακούσω από πίσω τα εξ αμάξης. Γιατί δεν αρκεί να κάνεις καλά τη δουλειά σου, να είσαι τυπική στις υποχρεώσεις σου, να είσαι πρόθυμη, πρέπει να είσαι και πάντα εκεί. Και όσον αφορά σε εμάς των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια, μας έχουν γραμμένους, δεν συμμετέχουμε σε καμιά απόφαση αλλά κάνουμε κανονικά τις ίδιες ώρες, τις ίδιες εφημερίες και μπαίνουμε σφήνα στο πρόγραμμα για να βολέψουν τα κενά τους οι δάσκαλοι. Και άμα λείψεις μια φορά, γίνεσαι ανεύθυνος. Το ξέρω ότι αυτά δεν πρέπει να με απασχολούν όσο εγώ είμαι εντάξει με τον εαυτό μου αλλά είναι ο χαρακτήρας μου να μην αντέχω να σκέφτονται οι άλλοι για μένα, πράγμα αρκετά ψυχοφθόρο αν σκεφτείς ότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι αρεστή σε όλους, αλλά ο χαρακτήρας μας δύσκολα αλλάζει…
Πέρασε και ο καιρός των τεστ, 163 διόρθωσα, έρχεται σε 2-3 βδομάδες η ώρα να παραδώσουμε βαθμούς, να δούμε τι θα βάλω και τι αλχημείες θα κάνω για να μην αδικήσω κανέναν και να μην κάψω, επίσης.
Όσον αφορά στο ιδιαίτερο, όλα καλά μέχρι στιγμής με το γκρουπάκι των Ισπανικών, ένα δίωρο την εβδομάδα που με κρατάει και εμένα σε εγρήγορση.

Ταινίες και καφέδες
Vicky Cristina Barcelona του Allen που δεν μου άρεσε και απορώ γιατί τόσα θερμά σχόλια από τους κριτικούς… Είδα Lars and the Real Girl στο DVD από την προηγούμενη σεζόν. Εξαιρετική, αστεία, ανθρώπινη και ο Ryan Gosling βάζει υποψηφιότητα για τον πιο αξιαγάπητο weirdo του σινεμά. Το περίφημο Happy-Go-Lucky που το έχω συστήσει σε όλο τον κόσμο, το έχει δει και έχουν ενθουσιαστεί όλοι, όχι, δεν κατάφερα να το δω ακόμη, παρότι ο καλός μου φίλος Σ. μου το έστειλε αλλά το DVD δεν παίζει!!!
Για καφέ συστήνω ανεπιφύλακτα Booze Cooperativa στην Κολοκοτρώνη (παρότρυνση της Μ2), το Καφεκούτι στη Σόλωνος και το MoStar στη Χαλκίδα, αν σας φέρει ο δρόμος κατά δω.

ΥΓ: Επειδή πολλά άσχημα μαζεμένα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα, κάποια που αντιμετωπίζονται, κάποια που απλώς τα αποδέχεσαι όσο δύσκολο και να’ ναι, κατάλαβα ότι όταν δεν είσαι μόνος, ακόμα και η σκέψη ότι δεν είσαι μόνος σου δίνει μεγάλη δύναμη. Ισχύει για φίλους, οικογένεια και κυρίως για το άτομο που έχεις επιλέξει να είναι το πιο σημαντικό στη ζωή σου...γιατί υπάρχει και μοιράζεστε από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα…

Playlist
Hoosiers-Worried about Ray (οι τίτλοι του Γ4, το σήριαλ μέτριο, η μουσική σούπερ)

The Prefabricated Quartet-Heroes (από το καλύτερο σήριαλ των τελευταίων ετών με τους πιο ταυτίσιμους ήρωες…Αγαπάμε ‘Άγρια Παιδιά’)

Kate Perry-I kissed a girl και το Hot n’ cold (είναι καλή, δεν μπορείς να το αρνηθείς)

Τρίφωνο-Να μ’ αγαπάς (οι στίχοι λιώνουν…)

Σαββιδάκης-Η μαγεμένη σου ματιά (ναι, που το θυμήθηκα, αλλά είναι τόσο όμορφο τραγούδι... ‘ήλιους να ζωγραφίσεις στο παγωμένο μου κορμί…’)

Οδυσσέας Τσάκαλος-Δεν πειράζει (νομίζω ακούγεται πιο πολύ η βερσιόν της Ραλλίας αλλά μ’ αρέσει πιο πολύ το αυθεντικό)

Ενδελέχεια-Κατάδικος(απλώς κομματάρα-δες στίχους παρακάτω)

The Nightmare before Christmas O. S. T- What’s this? (το μόνο Χριστουγεννιάτικο που σπάει το εμπάργκο μου-τίποτα Χριστουγεννιάτικο μέχρι τις 10 Δεκέμβρίου-)

Προτεινόμενη Ταινία
Lars and the Real Girl

Στίχος
‘χωρίζω έτσι την ζωή από τη ζωή μου, και έχω για αντάλλαγμα μια όψη σιγουριάς, μα κάθε νύχτα συναντώ μες στο κορμί μου, ένα κατάδικο στη θέση της καρδιάς’ Ενδελέχεια - Κατάδικος