Στη σχολική χρονιά είναι κοινός τόπος πως μετά τα Χριστούγεννα η χρονιά τρέχει. Αν και το διάστημα μεταξύ της επιστροφής από τις γιορτές των Χριστουγέννων μέχρι το Πάσχα έχει να δώσει μόνο 2 αργίες (Καθαρά Δευτέρα και 25 Μαρτίου) τελικά αποδεικνύεται ότι οι μέρες φεύγουν, ειδικά μετά τα μέσα Φεβρουαρίου. Φέτος υπάρχουν στο δικό μου ημερολόγιο 3 ημερομηνίες υπογραμμισμένες με το κίτρινο φλούο μαρκαδοράκι. 13-14-15 Μαρτίου. Εξετάσεις ΙΚΥ. Αμερικάνικη Λογοτεχνία. Γι' αυτό το λόγο κάθομαι και διαβάζω από 3 μέχρι 5 ώρες τη μέρα, προσπαθώντας παράλληλα να σκεφτώ ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα ώστε με τη βοήθεια μιας εξαιρετικά εξυπηρετικής καθηγήτριας μου να το κάνουμε μία καθώς πρέπει πρόταση διδακτορικού. Αυτή η διορία μπορεί να φαίνεται πιο μακρινή (Μάιος) αλλά ο καιρός όπως ανέφερα πιο πάνω κυλάει αδυσώπητα γρήγορα και με φέρνει αντιμέτωπη με τη σκέψη ότι ίσως χρειαστεί να αναβάλλω για ακόμη μία χρονιά το σχέδιο του διδακτορικού. Πράγμα το οποίο θα με δυσαρεστήσει πάρα πολύ. Αλλά δεν απελπίζομαι ακόμη..
Μπορεί παραδοσιακά ο Ιανουάριος να είναι ο μήνας που θέτουμε τους στόχους για τη νέα χρονιά αλλά τελικά χρειάζεται περισσότερη σκέψη για να καταλήξις στο τι είναι αυτό που πραγματικά θέλεις. Ετσι λοιπόν κάθησα και σκέφτηκα με τι θα ήμουν ευτυχισμένη το 2009:
α)Να δώσω την υποτροφία του ΙΚΥ και να τα πάω αξιοπρεπώς. Το να την πάρω θα ήταν το ιδανικό αλλά τουλάχιστον θα ήθελα να γράψω καλά.
β)Να βρω θέμα και καθηγητές να το υποστηρίξουν ώστε να καταθέσω τα χαρτιά μου τον Μάιο στην Αγγλική.
γ)Να έχω εκπαιδευτική άδεια ή να έρθω Αθήνα το Σεπτέμβριο
δ)Να εγκριθεί η αίτηση Comenius που κάναμε με τη Στέλλα και 23-29 Μάιου να είμαστε Σκωτία και το σαβ/κο που τελειώνει το πρόγραμμα να πάμε Λονδίνο και εκεί να μας βρουν τα αγόρια μας.
ε)Να έχουν περάσει οι φίλες/φίλοι μου στον ΑΣΕΠ ώστε του χρόνου να ανταποδώσω τις επισκέψεις στα ακριτικά μερη που θα έχουν διοριστεί.
στ)Να είναι οι άνθρωποι που αγαπώ καλά, σωματικά και ψυχολογικά
ζ)Να ασχοληθώ πιο εντατικά με τη δημιουργική γραφή
Και όπως λέμε και εμείς του Αγγλικού last but not least (μάλλον most important)να είμαι τόσο ήρεμη, ευτυχισμένη και ερωτευμένη με τον Γ. όσο σήμερα, 20 μήνες αφότου γίναμε ζευγάρι.
Ελπίζω η επόμενη καταχώρηση στο blog να δείχνει ότι κάποια από τα παραπάνω έχουν αρχίσει και πραγματοποιούνται..
