Κοιτάζω την προηγούμενη ανάρτηση και ήταν στι 4 Σεπτεμβρίου. 2 μήνες πριν. Πότε ακριβώς πέρασαν δυο μήνες? Πότε ήρθε ο Νοέμβριος? Και παρότι επίσημα μέλος του φθινοπωρινού σετ, έφερε μαζί του και τον χειμώνα που μέχρι πριν λίγο τον υποψιαζόμασταν αλλά τον προσπερνούσαμε. Όμως τώρα το παλτό έχει κατέβει μαζί με όλα τα χειμωνιάτικα και το πάπλωμα έχει απλωθεί στο κρεβάτι και εσύ πρέπει να ανάψεις καλοριφέρ. Οι εικόνες με το τζάκι και τη φλοκάτη και τη ζεστή σοκολάτα ανήκουν στο μέλλον, όταν το σπίτι σου θα έχει τζάκι!
Έχω την αίσθηση ότι αυτοί οι δύο μήνες χώρεσαν πολλά πράγματα. Το καλοκαίρι μας είχε αφήσει με μια νότα αισιοδοξίας. Το φθινόπωρο αυτό μας έκανε λίγο πιο ρεαλιστές. Συνέβησαν διάφορα, άλλα άσχημα, άλλα καλά και μερικά πολύ καλά. Ας πούμε, κάποιοι χώρισαν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έμειναν μόνοι. Οι φίλοι επανέρχονται πιο δυναμικά για να καλύψουν το κενό. Κάποιες άλλες σχέσεις βαδίζουν σε πιο επίσημα μονοπάτια. Άλλες παραμένουν σταθερά σημεία αναφοράς. Οι δουλειές πάλι αλλάζουν, εξελίσονται, δυσκολεύουν. Για μερικούς το διάβασμα δεν έχει τελειωσει (αντίθετα τώρα αρχίζει). Και κάποιοι που μπορεί να πιστεύουν στα παραμύθια ή μπορεί και όχι, τα γράφουν..Και κάνουν το κόσμο της γραφής λίγο πιο όμορφο και τους φίλους τους πιο περήφανους. Εκείνες οι υποσχέσεις του Σεπτέμβρη, μπαίνουν σε ένα δρόμο τελικά..
