Αναμείνατε στο ακουστικό σας…

Καθώς γράφω σήμερα, σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να είχα ξεμπερδέψει με το δόντι που με ταλαιπωρεί αν είχα την σοφία να ακολουθήσω την συμβουλή του παντογνώστη λαού ‘Μην αφήνεις ποτέ για αύριο, ότι μπορείς να κάνεις σήμερα’. Επειδή όμως μια δόση αναβλητικότητας –μικρή ή μεγάλη- κρύβεται μέσα σε όλους μας και επειδή εγώ συγκεκριμένα με τους οδοντιάτρους έχω ότι έχω και με τις κατσαρίδες, έμεινα να έχω κλείσει ένα ραντεβού για την Δευτέρα σε 2 μάλιστα οδοντίατρους και να περάσω το σαββατοκύριακο με την απειλή αυτής της επίσκεψης. Για να μην υπολογίσω και τον κίνδυνο να φάω κάτι που θα το ερεθίσει και περάσω τις μέρες με το ponstan αγκαλιά. Συν ότι αυτήν την εβδομάδα είχα πάρει και αντιβίωση για το κρύωμα, σιρόπι για το βήχα και ακόμα ο βήχας δεν έχει φύγει εντελώς.
Εν τω μεταξύ το σαββατοκύριακο προβλέπεται γεμάτο αλλά και επικίνδυνα επιμορφωτικό. Σάββατο πρωί έχουμε μια αναπλήρωση στο μάθημα των υπολογιστών και Κυριακή από τις 9.30 η ώρα Π. Ε. Κ. Ναι, ξεκινάει η β-γ φάση αλλά φυσικά και δεν έχει βγει πρόγραμμα, ούτε τι ακριβώς θα κάνουμε (στα αντίστοιχα Π. Ε. Κ των δασκάλων είχαν να πάνε σε άλλα σχολεία να παρακολουθήσουν δειγματικές διδασκαλίες…άκου τώρα, να αφήνει ο δάσκαλος τη δική του τάξη στη μέση της χρονιάς και να τρέχει για μία εβδομάδα σε άλλες, τι να πω…-παράλογο; -να το δεν απαντά άρα λογικό)
Καλώς μας ήρθες και πάλι τρελό καρναβάλι και καλώς μας έφυγες γιατί μετά το πάρτυ της Πέμπτης στο σχολείο, οι άλλες μέρες ήταν λίγο παρακμή. Γενικά είναι και λίγο βαρετή γιορτή η αποκριά και κυρίως αυτή η Καθαρά Δευτέρα. Το μόνο που είναι ωραίο είναι που ανοίγει σιγά σιγά ο καιρός και μπορούμε να κάνουμε βόλτες στη παραλία, που είναι κούκλα και είναι γενικά τέλειο να είσαι τόσο κοντά στη θάλασσα. Τις φωτό που είμαι μάγισσα από το Αποκριάτικο πάρτυ τις καμαρώσατε οι περισσότεροι, σύντομα κοντά σας και σε έντυπη μορφή, όπου θα δείτε και τους διευθυντές των σχολείων μας ντυμένους ‘Σούπερμαν της κακιάς ώρας’ και ‘Άραβας Σεΐχης’. Πάντως ωραία περάσαμε, χορέψαμε (γιατί είχαμε και ορχήστρα παρακαλώ, μεγαλεία-όπως και σουβλάκια την Τσικνοπέμπτη-θεϊκό!) και θα μας μείνει.
Επειδή οι μέρες στη Ρόδο είναι μια ατέλειωτη γιορτή, στις 7 Μαρτίου γιορτάσαμε με λόγους, εκκλησιασμό, παρελάσεις και χορούς την Επέτειο της Ένωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα (το 1948-χρήσιμη πληροφορία για το Τεστ Δεξιοτήτων). Η κυρία που έβγαλε τον λόγο ήταν από το Γυμνάσιο και είχε αυτό που εγώ προσπάθησα να αποφύγω στον δικό μου της 28^ης. Πολλές κορώνες και παραινέσεις να δώσουμε στους ‘Τούρκους και όσους επιβουλεύονται την Ελλάδα και τα εδάφη της το μήνυμα ότι θα πολεμήσουμε γι’ αυτά’ Κάπου εκεί ήμουν σίγουρη ότι θα κατέληγε στο ‘Η Μακεδονία είναι ελληνική’ και εγώ θα πετούσα την ‘ελληνοφρεννή’ ατάκα ‘Και το Μεξικό επίσης’ (λόγω Ψωμιάδη-Ζορό)
Γενικά αυτήν την περίοδο νιώθω ότι είμαι σε κατάσταση αναμονής. Να τελειώσουν οι κάθε λογής επιμορφώσεις, να δώσουμε βαθμούς (Παρασκευή 21 Μαρτίου, έχετε το νου σας στις ειδήσεις για λιθοβολισμό στη πλατεία), να έρθει η 25 Μαρτίου για να έρθει επιτέλους το τέλος του μήνα και να σταματήσει ο χρόνος στην αγκαλιά του Γ. Στον οποίο είναι αφιερωμένο αυτό το post, γιατί κατάφερε να περάσει το τελευταίο μάθημα εν μέσω διπλωματικής, δουλειάς, ιδιαίτερων Φυσικής και Μαθηματικών αλλά και καθημερινών τηλεφωνημάτων στην κοπέλα του. Η οποία τον λατρεύει για αυτόν ακριβώς τον λόγο :)

Playlist:
You are not alone- Olive (λοιπόν, αυτό το κομμάτι καταχάρηκα που το βρήκα γιατί εκτός του ότι είναι πάρα πολύ ωραίο, μου θυμίζει και την εποχή Γυμνασίου που το άκουγα στις λίστες Top 20 του Kiss FM που τις άκουγα ανελλιπώς και τις ήξερα τόσο καλά όσο τις λίστες ανωμάλων ρημάτων)

Bohemian Rhapsody –The Queen (απλώς κλασσικοί)

I am the Sun; I am the Air- Morrissey (όσοι βλέπατε ‘Μάγισσες’ θα το έχετε ακούσει και σίγουρα θα σας έχει αρέσει- είναι το τραγούδι τίτλων)

You have killed me- Morrissey (αχ, αχ, κομμάτι που είναι τόσο ωραίο και θυμίζει τόσο πολύ Αγγλία)

Kashmir-Led Zeppelin (επίσης κλασσικό)

Perhaps, perhaps, perhaps – Cake (quizas, quizas, quizas…για τους λάτρεις του Gael, M2)

Nessuno mi puo giudicare – Caterina Caselli (la verita mi fa male…)

Στίχος:
Yes, I walk around, somehow, but you have killed me, you have killed me (Morrissey)

Aτάκα:
‘I’m still in if you are still in’ (από την εξαιρετική ταινία Juno, ακολουθεί κριτική σε επόμενο αλλά δείτε τη, είναι τέλεια)