24 ώρες κάτω από μια κουβέρτα..

Όταν βρέχει και έχουν έρθει τα πρώτα κρύα είναι η ώρα για ζεστή σοκολάτα, βιβλία, ταινίες και μουσικές, καθισμένος στον καναπέ, τυλιγμένος με μια κουβέρτα, γιατί μπορεί το κρύο να είναι καιρός για δύο-και μην παίζετε με τα νούμερα:-) αλλά όταν οι συνθήκες το απαιτούν πρέπει να περνάς και μόνος σου καλά.

Όσο εσύ ονειρεύεσαι, η αγάπη πέφτει σα χιόνι…

Με τη μουσική και τους στίχους του Κωνσταντίνου Β. και του Μιχάλη Δ., κυρίως σα Στέρεο Νόβα, έχω συνδέσει την Αθήνα, το αστικό τοπίο της, τη μοναξιά της αλλά και την απρόσμενη τρυφερότητά που κρύβει σε κάποιες γωνιές της. Τραγούδια όπως τα Προάστια, απ’ όπου και ο στίχος αυτός, ή ο Εξώστης είναι πάντα στο μυαλό μου. Θυμάμαι ότι με τον Εξώστη ήμασταν τρία άτομα που μας είχε κολλήσει και από ένας διαφορετικός στίχος. Στη φίλη μου Κ. το ‘Και αναρωτιέμαι πάλι οι προσευχές μου που πάνε, και αν έχουν γίνει πουλιά προς τα πού πετάνε’, στον σινεφίλ Α. –το άτομο στο οποίο χρωστάω την κινηματογραφική μου παιδεία- ο στίχος που λέει ‘και απ ’τον εξώστη εκείνο βλέπω την ίδια ταινία, κάθε καλοκαίρι το Θάνατο στη Βενετία’ και τέλος σε μένα το ‘Να κοιτάνε στον ορίζοντα ένα τοπίο άβατο, να σκέφτονται αν η αγάπη είναι πιο κρύα από το θάνατο’. Έτσι είναι τα τραγούδια που σε συντροφεύουν μια ζωή. Οι στίχοι τους είναι ποιήματα, η μελωδία τους στριφογυρίζει στο μυαλό σου και ο καθένας διαλέγει ένα κομμάτι που τον αγγίζει, ακόμα και αν δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί. Είναι λίγο σαν να κοιτάς ένα πίνακα και ο διπλανός σου δεν καταλαβαίνει τι κοιτάς μισή ώρα στα χρώματα του Rothko και ούτε μπορείς να το αποκωδικοποιήσεις για τους άλλους. Ο κώδικας σπάει εσωτερικά και τα υπόλοιπα χάνονται στη μετάφραση.

Τελευταία έχω επιστρέψει στους εντατικούς ρυθμούς διαβάσματος που είχαν πέσει για κάποιο διάστημα. Εδώ δεν έχουμε δανειστική βιβλιοθήκη και ήμουν καλομαθημένη από αυτή του Κορυδαλλού-άλλο που της χρειαζόταν μια ανανέωση- παρολαυτά το Υπουργείο Παιδείας έχει δημιουργήσει ένα πρόγραμμα που λέγεται Κινητή Βιβλιοθήκη για τα χωριά της Ρόδου. Μία φορά το μήνα, περνάει η κινητή βιβλιοθήκη και οι δάσκαλοι έχουν δικαίωμα να δανείζονται μέχρι και 30 βιβλία για τον εαυτό τους και τους μαθητές τους. Είχα δανειστεί λοιπόν και εγώ μια σειρά παιδικά βιβλία, πολύχρωμα, με νεράιδες, ιππότες και όλα τα σχετικά και μέσα σ’ αυτά ένα καταπληκτικό βιβλίο για παιδιά και όχι μόνο με την ιστορία του Μάγου Μέρλιν και του Κάμελοτ. Για μένα πήρα τα εξής:

The Interpretation of Murder – Jed Rubenfeld

Παραμύθια από την Αρμενία – Κουήν Μινασιάν

Παραμύθια των Ινδιάνων της Βορείου Αμερικής – Μαρία Μιχαήλ Δέδε

Φόνος στο Ιερατείο - P. D. James

Η Αίθουσα φόνων - P. D. James

Το πρώτο είναι μεν αστυνομικό αλλά ανήκει στην κατηγορία αυτή που μ’ αρέσει. Μπλέκει ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα με φανταστικά. Έτσι είναι σαν να διαβάζεις μια βιογραφία αλλά πολύ πιο ενδιαφέρουσα. Τα πρόσωπα που εμφανίζονται είναι ο Freud και ο Jung, στην πρώτη τους επίσκεψη στην Αμερική. Ένα βιβλίο που σίγουρα θα δώσω στην φίλη μου Α., που η ψυχολογία την ενδιαφέρει πολύ. Τα βιβλία της P. D James είναι κλασσικά αστυνομικά από την καλύτερη εν ζωή Βρετανίδα συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων, άξια διάδοχο της Αγκάθα Κρίστι. Τα βιβλία όμως που ήταν μια ευχάριστη έκπληξη ήταν οι δύο συλλογές παραμυθιών. Με την κουλτούρα των Ινδιάνων είμαι αρκετά εξοικειωμένη γιατί από μικρή είχα κόλλημα αλλά ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με την Αρμενική Λογοτεχνία και κουλτούρα και ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα. Αρκετές ιστορίες με συγκίνησαν απίστευτα, ειδικά αυτή του σκύλου Τσαλό, από τις πιο πετυχημένες μεταφορές για την ανθρώπινη φύση.

Από βιβλία είμαι πλήρης αλλά παρότι βλέπω τουλάχιστον μία ταινία την ημέρα, δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε καμία ιδιαίτερα. Αρκετές χαριτωμένες αλλά καμία από αυτές που θα γράψουν μέσα σου. Κινηματογραφικά είδα το ‘El Greco´, μια πολύ φροντισμένη παραγωγή, βλέπεται άνετα αλλά αυτό που αξίζει είναι ο χαρισματικός πρωταγωνιστής Nick Ashton που απλώς κατακτά όλη την οθόνη. Από τα πρόσωπα που αξίζουν να τα δεις γιατί είναι κρίμα να αγνοείς την ύπαρξή τους στο κινηματογραφικό στερέωμα.

Και τώρα θα ρίξω μια ματιά στα τρία κινηματογραφικά περιοδικά που βρίσκονται στο τραπεζάκι του σαλονιού:Empire, Total Film, ΣΙΝΕΜΑ με τον Russell Crowe και τον Christian Bale στα εξώφυλλα, περιμένοντας την ταινία που επιτέλους θα παίξουν μαζί. 3:10 to Yuma. Old –cinema- habits die hard…

ΥΓ: Δεν έχει νόημα να γράψω τι ακούω, φυσικά Στέρεο Νόβα…Ατάκα της μέρας μένει κενή σήμερα, μπορείτε να τη συμπληρώσετε εσείς..